(အတိတ္ - ၁)
ကေလးအရြယ္ ငယ္ငယ္တုန္းက
မိုးေတြရြာတဲ့အခါ …
အိမ္ေရွ႕တံခါးေပါက္၀မွာ ႀကိမ္ခံုပုေလးနဲ႔ ထိုင္ၿပီး အျပင္ဘက္က မိုးစက္ေတြကို တေငးတေမာ ၾကည့္လို႔ေနခဲ့ဖူးတယ္။
မိုးစက္ေတြက တည့္တည့္က်တဲ့အခါက်၊ ဘယ္ဘက္ေစာင္းေစာင္း က်တဲ့အခါ က်၊ ညဘက္ေစာင္းေစာင္း က်တဲ့အခါက်၊ အဲဒီ မိုးစက္ေလးေတြ သိပ္လွတယ္။
မိုးဖြဲဖြဲမႈန္မႈန္ေလးေတြ မ်က္ႏွာကို လာထိတဲ့အခါ …ေအးျမျမ အေတြ႕ေၾကာင့္ သေဘာတက် ျဖစ္ခဲ့ရဖူးတယ္။
ညဘက္
အိပ္ေနရင္း မိုးေတြအရမ္းသဲသဲမဲမဲ ရြာလာရင္ ႏိုးလာၿပီး ေၾကာက္သလုိ လို
အားငယ္သလိုလို အေမ့အနားကို တအားတိုးၿပီး ဖက္အိပ္ခဲ့ဖူးတယ္။
(အတိတ္ - ၂)ေက်ာင္းေနတဲ့ အရြယ္ေရာက္ေတာ့ …
မိုးေတြရြာတဲ့အခါ …
“မိုးရြာရင္ မိုးေရခ်ဳိးမယ္
ေမေမလာရင္ ႏို႔စို႔မယ္
ေဖေဖလာရင္ အုန္းသီးခြဲစားမယ္” … ဆိုတဲ့သီခ်င္းကို ေအာ္ဟစ္သီဆိုၿပီး
မိုးေရထဲမွာ ေျပးလႊားေဆာ့ကစားဖူးတယ္။
တံစက္ျမိတ္ ေရတံေလွ်ာက္က က်လာတဲ့ မိုးေရေတြေအာက္မွာ တကိုယ္လံုး ေအးစက္ၿပီး ခိုက္ခိုက္တုန္တဲ့ထိ မိုးေရေတြ ခ်ဳိးလို႔ …ေပ်ာ္ခဲ့ဖူးတယ္။
ေက်ာင္းသြား
ေက်ာင္းျပန္မွာ မိုးကာကိုလံုေအာင္၀တ္ မိုးေရခံ ေဖာ့ဖိနပ္နဲ႔ ေရအိုင္ေတြထဲ
တဗြက္ဗြက္နင္းေတာ့ ရႊံ႕စက္ေတြ သဲမႈန္ေတြက မိုးကာမည္းမည္း ရဲ႕ ေနာက္မွာ
ေပတူးလို႔ေနခဲ့ဖူးတယ္။
တခါတေလ အိမ္ေခါင္မိုးက မိုးယိုတဲ့အခါ ခြက္ကေလးေတြ လိုက္ခံထားၿပီး ခြက္ထဲမိုးေရေတြ ပေလာက္ ပေလာက္နဲ႔ က်တဲ့ အသံနဲ႔ အိပ္စက္ခဲ့ရဖူးတယ္။
(အတိတ္ - ၃)
တကၠသိုလ္တက္တဲ့အရြယ္ …
မိုးေတြရြာတဲ့အခါ …
“ဟိုးေတာင္ထိပ္မွာ
မိုးရိပ္ညိဳညိဳ႕
မိႈင္းရီဆို႔လွ်င္
ပိုလို႔တမ္းတ
သတိရလ်က္
ေျဖေျပခက္လို႔
မ်က္၀န္းထဲမွာ မိုးရြာၿပီ ညိဳ … ”
ဆိုတဲ့
ေမာင္စိန္၀င္း (ပုတီးကုန္း) ရဲ႕ ကဗ်ာေလးနဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္ လြမ္းေမာခဲ့
ဖူးတယ္။ မိုးစက္ေတြၾကည့္ရင္း လြမ္းသလို ေဆြးသလို ရင္ဖိုစြာခံစားမိခဲ့တယ္။
မိုးသံေတြၾကားမွာ စာအုပ္တအုပ္ဖတ္လို႔ ငိုက္မ်ည္းအိပ္စက္ခဲ့ဖူးတယ္။
ဂစ္တာအိုကေလးတီးလို႔ မညီမညာတဲ့ သံစဥ္ေတြနဲ႔ သီခ်င္းေတြ ဆိုညည္း ခဲ့ဖူးတယ္။
စိတ္ကူးယဥ္ ကမၻာထဲမွာေပါ့ … ။
အဲဒီအရြယ္ရဲ႕ လက္ေတြ႕ဘ၀မွာေတာ့ …
မိုးေတြရြာတဲ့အခါ …
ဘတ္စ္ကားစီးရတာ
ပိုၾကပ္တယ္။ ေရစိုစို လူေတြၾကားမွာ ထီးေရစိုေတြနဲ႔ ဟိုထိ ဒိထိ ေနရခက္တာေတြ
ၾကံဳခဲ့ရဖူးတယ္။ လံုခ်ည္ေအာက္အဖ်ား မိုးေရစိုစိုနဲ႔ တေနကုန္
ေက်ာင္းမွာေနဖန္မ်ားေတာ့ တခါတေလ မိုးကို စိတ္မရွည္ေတာ့ဘူး။
တခါတေလေတာ့လည္း စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ မိုးေရထဲ လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ဖူးတယ္။
အင္းလ်ားကန္ေဘာင္မွာ
တေယာက္ထဲလည္း မိုးေရထဲ ထိုင္ေနခဲ့ဖူးတယ္။ လဘက္ရည္ဆိုင္မွာ စိုင္းထီးဆိုင္
သီခ်င္းေတြနဲ႔ ေပါ့က်တခြက္ ေရေႏြးတအိုး … မိုးသံတေျဖာက္ေျဖာက္နဲ႔
ထိုင္ေသာက္ခဲ့ဖူးတယ္။
မိုးဖြဲဖြဲက်ေနတဲ့ေန႔တေန႔…ေျမနီကုန္း
ဗိုလ္မိုးလမ္းထိပ္က လမ္းေဘးထမင္းဆိုင္ ေလးမွာ တစံုတေယာက္အတြက္
(ဦး)ခင္၀မ္းေရးေပး တဲ့ “မိုး” ဆိုတဲ့ ပန္းခ်ီကား ေလး ထိုင္ၾကည့္ခဲ့ဖူးတယ္။
(အတိတ္ - ၄)လုပ္ငန္းခြင္၀င္ခါစ
မိုးေတြရြာတဲ့အခါ …
မိုးေရစိုစြတ္စြတ္နဲ႔
အလုပ္သြားရတာ စိတ္ညစ္ခဲ့ဖူးတယ္။ မိုးသည္းသည္း ရြာတဲ့ တညေန ကားလမ္းေတြ
ေရႀကီးေနတာနဲ႔ ၅ နာရီခြဲ လႊတ္တဲ့အလုပ္ကေန အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ၈ နာရီ
ထိုးလုၿပီ။ ဘတ္စ္ကားက ေရလြတ္ေအာင္ လွည့္ေမာင္းေနၿပီး ေနာက္ဆံုး
ေမာင္းမရေတာ့ ထိုးရပ္သြားလို႔ ဒူးေလာက္ ေရာက္ေနတဲ့ ေရေတြထဲ ေၾကာက္ေၾကာက္နဲ႔
လမ္းေလွ်ာက္ခဲ့ရဖူးတယ္။ အဲဒီတုန္းက ရြာေနတဲ့မိုးကို စိတ္မပ်က္ေပမဲ့
ညစ္ပတ္တဲ့ ေရေတြနဲ႔ လမ္းေပၚမွာ ေလွ်ာက္သြားရတာ စိတ္ပ်က္ခဲ့ဖူးတယ္။
(ပစၥဳပၸန္)မိုးေတြရြာတဲ့အခါ …
မိုးေဒ၀ါနဲ႔ တခါတေလ လြမ္းတယ္။
မိုးေလးဖြဲေတာ့ တခါတေလ သတိရတယ္။
မိုးရြာမယ္မထင္မိလို႔ တခါတေလ ရွန္တဘက္ေလး ေခါင္းမွာၿခံဳရတယ္။
ေမၿမိဳ႕မိုးလို တခါတေလ အစိုးမရ ျဖစ္မိတယ္။
ကိုျမႀကီးရဲ႕ မိုးလည္း တခါတေလ ေစြျဖစ္တယ္။
မိုးဦး၀င္ေရာက္လာတဲ့အခါ တခါတေလ ႐ိုးမေပၚ ျဖတ္ပ်ံခဲ့တယ္။
မိုးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ စာေတြ ကဗ်ာေတြ အမ်ားႀကီး ေရးခဲ့ဖူးတယ္။
***
(အနာဂတ္)မိုးေတြကေတာ့ ရြာေနဦးမွာပဲ …ကမၻာေျမေပၚကို …
ေလာကႀကီးေအးျမေစဖို႔ …
ပန္းကေလးေတြ လန္းဆန္းေစဖို႔
သစ္ပင္ကေလးေတြ စိုေျပေစဖို႔ …
အားလံုးရဲ႕ ေရွ႕ေမွာက္ တူညီစြာက်ေရာက္လို႔ေပါ့ .. ။
ဒါေပမဲ့ အားလံုးကေတာ့ …
မိုးအေပၚကို ခံယူခ်က္ျခင္း
သေဘာထားျခင္း မတူညီႏိုင္ၾကပါဘူး။
မိုးေတြရြာတဲ့အခါ …
တခ်ဳိ႕က ေပ်ာ္မယ္ …
တခ်ဳိ႕က ပ်င္းမယ္ …
တခ်ဳိ႕က လြမ္းမယ္ …
တခ်ဳိ႕ စိတ္ညစ္မယ္ …
တခ်ဳိ႕လည္း ဘယ္လိုမွ သေဘာမထားဘူး …
ဘယ္သူေတြ ဘယ္လိုပဲ သေဘာထားထား …
မိုးေတြကေတာ့
ရြာေနဦးမွာပဲ မဟုတ္လား … ။
***
ေမဓာ၀ီ --- ေရးထားတဲ့ကဗ်ာေလး
